Tijdens de lockdown

Bij Thijs thuis

In de vorige nieuwsbrief nodigde ik jullie uit om eens stil te staan en te bezinnen. Dat heb ik de afgelopen tijd ook gedaan. Ik heb gemerkt dat het thuis zijn veel meer rust heeft gebracht. We slapen ’s ochtends wat langer, en hebben in de ochtend geen haast om naar school te gaan. Daardoor is er rust en ruimte voor andere dingen ontstaan zoals bijvoorbeeld sporten, koken en zelf dingen maken.Ik heb laatst zelf pizzadeeg gemaakt voor een plaatpizza, super lekker! Er is zogezegd, een mooie 'work-life-balance' ontstaan de afgelopen weken, die graag vast zou willen houden.Hoe zag een dag tijdens de lockdown in Huize Sins eruit?’s Ochtends deden de kinderen hun schoolwerk. Dit ging online, via YouTube, en rekenen en taal gingen via een app. Dat ging best goed vond ik. Mooi om te zien dat er vormen bestaan waarin dit kan. Als ouder moet je er natuurlijk wel bij helpen. En dan is het de kunst dat je er soort van coachend bij aanwezig blijft en ondersteuning geeft waar dat nodig is. Dat was in het begin even aftasten. Dan waren we meer geneigd om andere dingen ernaast te doen en dan liep het finaal mis. Het is essentieel dat je erbij blijft en de kinderen op weg helpt.Hoe is dat voor jullie?Ik vind het mooi om te ervaren dat het dus de kunst blijkt om echt de keuze te maken: ik ben er voor mijn kinderen en ik ga nu even zelf geen andere dingen doen. De focus moet dus helemaal op hen liggen. Zodra je iets anders gaat doen bestaat de kans dat de kinderen gefrustreerd raken en je er te laat bij bent. Het gaat dus over het verdelen van aandacht en het stellen van prioriteiten. Dat gaat heel makkelijk mis. Je ziet dat ouders nu leraar of coach moeten zijn voor hun kind. Je kunt niet meer weglopen voor je verantwoordelijkheden. Dat is best even schakelen, maar ook mooi.Wat verandert er?Het contact met kinderen is intensiever. Als ouder heb je nu meer de verantwoordelijkheid om je kinderen te bevestigen in dingen, bijvoorbeeld dat het oké is om fouten te maken. Kinderen zijn vaak bang dat ze het niet goed doen. De oplossing daarvoor is dat de aandacht echt bij hen ligt. En dat je daar duidelijke afspraken over maakt. Daarom kiezen we bijvoorbeeld voor school in de ochtend want dan is iedereen nog fris en energiek. Verder zijn we ook niet te streng. Het is een lastige tijd voor iedereen. En kinderen hebben nu eenmaal begeleiding nodig. Software heeft geen empathie. En als je een fout maakt kom je niet verder in het programma. Een programma zegt dan niet ´dat geeft niets´, of zo. Daarvoor ben je dus als ouders aanwezig.Met elkaar zijn is ook naar elkaar toegroeien. Zo zijn we samen verantwoordelijk voor de opvoeding. Het lukt om thuis meer dingen op te pakken met elkaar: eten koken of samen dingen knutselen, samen tekenen. Of samen wandelen of fietsen. We hebben meer tijd en meer echt contact. Wat ik ook mooi vind: het biedt meer ruimte voor toevalligheid, dingen die zich op dat moment voordoen. Toevallige ontmoetingen, een beetje spontaniteit. Er moet nu veel minder, dus je zit veel minder in dat rigide systeem. Doordat andere dingen wegvallen komt er meer ruimte voor spontane dingen. Ik zou willen proberen dat vast te houden. En ik realiseer me: misschien heb ik mijn sociale leven te druk ingericht. Een mooie ontdekking, dat toevallige. Dat houd ik erin, die rust.Zo was de afgelopen tijd dus ook een leerzame tijd?Absoluut. Een mooi moment voor bezinning: nu je geen verplichtingen meer hebt kun je beter stilstaan, reflecteren op je leven. Wat vind je nu eigenlijk belangrijk? Je kunt nu gestructureerd reflecteren en onderzoeken. En kijken of je met meer zelfkennis betere keuzes kunt gaan maken. Het ontdekken van datgene wat nu echt belangrijk is voor jou. Voor mij persoonlijk is dat dus echte aandacht voor elkaar, rust creëren. En ook spontaniteit door rust in verplichtingen. Dat betekent ook evenwicht in de dag. Werken, koken, sporten: het kan nu allemaal op één dag. Eerst moest dat allemaal heel streng. Dit kan dus eigenlijk veel losser! En ook: ruimte maken voor jezelf. Voor het post-corona tijdperk: probeer datgene wat je nu waardevol vindt vast te houden. Meer rust, meer aandacht. Met je kinderen spelen, naar buiten toe. Meer evenwicht in je dag, betekent ook meer balans in je werk.