Tagarchief: Thijs Sins

Wat houdt jou momenteel bezig bij Tatkraft?

Momenteel ben ik bezig met het omzetten van de ervaringen die ik opdoe in trainingen en coaching, in een digitale variant, een online training. Dat is best een uitdaging, want een online training moet glashelder zijn, mensen moeten er in hun eentje doorheen kunnen. Dat betekent dat ik een vertaalslag moet maken van de groepstraining die ik heb, naar concrete online oefeningen waar mensen zelf thuis mee aan de slag kunnen.

Daarnaast ben ik ook bezig met het helpen van mensen door coachingsgesprekken. Dit doe ik onder andere met behulp van een geleide meditatie. Het mooie daarvan is dat je mensen eerst tot rust kunt brengen, door middel van een ademhalingsoefening. Daarna kun je werken met de kracht van verbeelding. Er zijn verschillende imaginatieoefeningen die kunnen inwerken op je geest. Met zo’n oefening ben je in staat een mentaal probleem of een dilemma op te lossen door je bijvoorbeeld een bepaalde situatie in te beelden.

Kun je uitleggen hoe zo’n oefening in zijn werk gaat?

Een voorbeeld ervan is dat je in je verbeelding in gesprek gaat met een persoon die symbool staat voor de gedachtes waar je last van hebt. Als je samen met die persoon tot een oplossing kunt komen, zie je vaak dat de gedachtes ook opgelost worden.

Stel bijvoorbeeld dat je een heel dominante vader hebt, bij wie je nooit iets goed kon doen. Je zou daar in zo’n oefening dan mee in gesprek gaan en dan zou je samen tot een oplossing kunnen komen. Je zou er door middel van het gesprek bijvoorbeeld achter kunnen komen dat die vader het beste met je voor had of misschien begin je te begrijpen waar zijn gedrag vandaan komt. Het komen tot een consensus, het toelaten van empathie en compassie naar de ander en naar jezelf stelt mensen in staat om zichzelf en de ander te vergeven. Zo krijgen ze meer vat op de dingen die hen soms dwarszitten. Dat brengt rust en geeft zelfvertrouwen waar je dat misschien eerder niet had. Het lost in feite een belemmerende overtuiging die je had, op.

Waar is deze oefening op gebaseerd?

Dit is een Hawaïaans ritueel van vergeving, genaamd Ho’o Pono Pono. Het is een proces van het loslaten van negatieve energie in jezelf om de invloed van positieve gedachten, woorden en daden te verwelkomen. Het is inmiddels opgepikt door verschillende trainers en coaches van over de hele wereld. Omdat er daadwerkelijk iets gebeurt, een bizar principe eigenlijk. De essentie is misschien wel dat je, doordat je de ander en jezelf vergeving schenkt, daadwerkelijk iets oplost.

Hoe gaat de digitale training eruit zien?

Ik probeer te bereiken dat mensen van begin tot eind wordt meegenomen door het doen van de oefeningen. Als het ware wil ik mensen aan de hand nemen van punt a naar punt b. Het doel is het oplossen van iets waar je last van hebt. Die verandering zit hem in het wegnemen van overtuigingen, emoties en gedachten die jou in het dagelijks leven belemmeren.

Kun je wat meer vertellen over belemmerende overtuigingen?

Iedereen heeft hier in meer of mindere mate wel last van. Belemmerende overtuigingen zijn vaak terug te voeren op herinneringen in je jeugd. Ik kom het bijna in alle gevallen tegen bij de mensen die ik spreek.

De meest simpele verklaring is dat je als kind probeert geaccepteerd te worden door, of erkenning te krijgen van je omgeving. Wanneer dat niet automatisch gebeurt, bedenk je daar een strategie voor die werkt. De strategie die mensen als kind bedacht hebben om erkenning en waardering te krijgen, komen hen in hun volwassen leven vaak dwars te zitten. Als je dus in een omgeving opgroeit waarin je veel moet doen voor erkenning dan ontwikkel je een patroon waarin je ook in je volwassen leven die strategie voortdurend hanteert. Alleen werkt deze dan belemmerend.

Waarom werkt die strategie dan belemmerend?

Het gaat vaak uit van een negatieve gedachte over jezelf: blijkbaar ben ik niet goed genoeg, niet waardevol genoeg, niet slim genoeg, blijkbaar doe ik het niet goed. Daardoor wil je extra goed je best gaan doen. Het vertrekpunt is dan dus een negatieve overtuiging, namelijk dat er iets mis met jou is. En dat je dus bijvoorbeeld harder moet lopen dan je doet of zelfs kunt. Een voorbeeld is: ik heb ervaren dat ik erkenning krijg als ik gedraag zoals er van mij wordt verwacht, ik mag dus nooit mijn eigen wil doorduwen. Of, ik mag niet mezelf zijn, als mijzelf wordt ik niet gewaardeerd dus ik moet iets anders doen of beter doen om goed genoeg gevonden te worden.

Deze gedachten werken voor een kind prima omdat je als kind uit bent op overleven in afhankelijkheid van andere volwassenen. Voor een volwassene werken ze echter niet meer. Als volwassene ben je niet meer afhankelijk en moet je op eigen benen staan. De belemmerende gedachten gaan nu concreet uit van een negatief zelfbeeld. Het zijn deze negatieve gedachtes over jezelf die nog steeds doorwerken in de communicatie met anderen, waardoor je jezelf begint tegen te werken in je relaties. Je staat als het ware constant met 1-0 achter als je bijvoorbeeld met een gesprek begint, een presentatie wil geven of een project wil afronden. Zaken als perfectionisme, faalangst of sociale angst zijn heel goed te herleiden tot zo’n negatieve overtuiging.

En op te lossen door het imaginaire gesprek dus. Zijn er ook nog andere benaderingen?

Met een rationele analyse gebruik je een methode waarbij je onderzoek doet naar hoe de belemmerende overtuiging precies werkt en hoe die overtuiging er precies uitziet. Je gaat dan in feite de gedachte analyseren, ontleden en helemaal blootleggen. Dit zorgt voor bewustwording in het ontstaan van een patroon. Daar hoort ook een oefening bij, de zogenaamde RET-oefening. Daarbij ga je op zoek naar de specifieke gedachte die leidt tot een emotionele reactie. Bijvoorbeeld pijn, verdriet of boosheid.

Vaak is de overtuiging die je hebt niet realistisch. Dan kom je weer bij de overtuigingen die je je als kind eigen hebt gemaakt. Bijvoorbeeld, ik moet het altijd perfect doen. Dat is geen realistische gedachte. Erachter komen dat je uitgaat van een irreële verwachtingen van jezelf kan je helpen deze weg te nemen.

Waar komt deze oefening vandaan?

Het is een oefening die komt uit de cognitieve gedragstherapie. RET staat voor Rationele Emotieve Therapie. Je gaat eigenlijk rationeel kijken naar een situatie die een hevige emotie oproept. En je gaat op zoek naar wat de gedachte was die ten grondslag lag aan die emotie. Die gedachte is vaak niet reëel. Dit grijpt ook terug op de leer van de stoïcijnen waarin wordt geleerd hoe je je gedachten kunt managen en daarop kunt reflecteren.

Kun je een voorbeeld geven van zo’n oefening?

Het kan bijvoorbeeld zijn dat iemand op het werk slechte feedback heeft gekregen en daar enorm door van slag is. Er is een gedachte die zegt: ik moet perfect zijn. Die kun je uit elkaar trekken in verschillende onderdelen. Slechte feedback zorgt dus eerst voor heel veel pijn. Maar er zit een overtuiging tussen. Waarom is die pijn er? Een antwoord kan bijvoorbeeld zijn dat je diep van binnen de overtuiging hebt dat je perfect moet zijn en dat je niet mag falen. Als dat de bril is waardoor jij de werkelijkheid ziet, wordt elk falen, elke imperfectie heel erg pijnlijk. Maar als je in staat bent er vanaf een afstandje naar te kijken zul je erachter komen dat het helemaal niet realistisch is om dat allemaal van jezelf te wensen. Dat je jezelf tot maatstaven dwingt die je misschien van anderen nooit zou vragen en die jou zelf dus ook helemaal niet verder helpen in het leven.

Hier gaat jouw online training dus over.

Ja. Omdat ik geloof in de combinatie van deze twee oefeningen. Enerzijds een emotionele benadering en anderzijds een rationele, cognitieve oefening. Het zorgt ervoor dat de belemmering wordt weggenomen. Het zijn oefeningen die je bij jezelf ook meerdere keren kunt herhalen met verschillende gedachtes. Ze helpen je uiteindelijk een patroon zichtbaar te maken, je bewust te maken van dat patroon en dus uiteindelijk ook om van dat patroon af te komen. Je hebt immers ingezien dat het patroon je niet meer helpt.

Voor wie is deze training bedoeld?

Zoals ik al zei is deze training bedoeld voor mensen met faalangst, sociale angst of spreekangst. Maar ook perfectionisten of mensen die last hebben van heftige emoties als boosheid, of verdriet, schaamte. Mensen die zich onzeker voelen of vaak schuldig. Ook mensen die last hebben van een verslaving zouden gebaat zijn bij deze training.

Wanneer gaat de training van start?

De training staat al een tijdje als pilot online. Maar ten tijde van het verschijnen van de nieuwsbrief van juni zal hij echt online beschikbaar zijn. In de tussentijd probeer ik hem nog te vervolmaken. Mensen die interesse hebben in deze oefening kunnen nu al deelnemen aan een pilot test. Of contact met mij opnemen als ze er vragen over hebben, via de website of e-mail (thijs@tatkraft.nl)

Publicatie in Coachlink Magazine

“De coachee geeft in feite zelf de antwoorden.”

Er verscheen een mooi interview met Thijs Sins in Coachlink Magazine. Hierin vertelt Thijs over zijn coachstijl en wat Tatkraft Filosofie zo uniek maakt.

Je leest hier het hele artikel terug:

filosofie coaching

Start cursus: Riding the wild horse

Wat wil ik nou echt?dertigersdilemma, wat wil ik nou echt?

Iedereen wil iets voorstellen, iemand zijn, herkend worden. Dan helpt het carrière te maken, naar de juiste feestjes te gaan en de mooiste partner te hebben. En daarnaast een cool leven te leiden en ook nog veel echte vrienden te hebben. Ambitieuze doelen. ‘t Is even doorbijten maar dan heb je ook wat in handen: een gelukkig en compleet leven.

In deze cursus neemt filosoof Thijs Sins je mee in de spanning tussen de echte en de bedachte wereld. Wie is eigenlijk je raadgever in het stellen van je doelen in je leven? Is dat de echte ik of de bedachte ik? Is dit, om met Freuds bril te kijken, het ego of het es? Wie is bij jou de baas in het maken van keuzes? Ben jij de ruiter of het paard?

Deze cursus richt zich op het ontstaan van de idee van het individu sinds de Verlichting en is een verkenning van de betekenis van authentiek handelen. Hoe kun je ontsnappen aan de waan van de dag en keuzes maken die dicht bij jezelf staan?

Met de combinatie van zowel denken als doen kun je ondervinden wat het betekent om intuïtief te handelen. En hoe je kunt luisteren naar de signalen van je onbewuste -of om ze gewoon te negeren. Deze cursus geeft je het gereedschap voor een doeltreffender leven.

Lees verder..

Filosofie cursus – All you need is love?

Filosofie Cursus Liefde

Liefde als rode draad.

Waren Lennon en McCartney weer eens stoned, of waren ze werkelijk wat op het spoor? Welke richting moet ik kiezen? Heb ik een gezonde relatie? Hoe word ik gelukkig? Deze problemen zijn van alle tijden en binnen de filosofie raakt men er niet over uitgepraat. Oude filosofen als Plato, Augustinus en Rousseau zijn nog verrassend actueel. Zij brengen liefde in verband met levensvragen die jou vandaag de dag bezig houden.

Binnen de cursus All you need is love? komen deze vragen aan bod door theorie over verlangens, liefde en geluk op een verfrissende manier te combineren met praktijkvoorbeelden en oefeningen. We dagen je uit om over je leven na te denken, zodat jij gewapend met de beste antwoorden de toekomst tegemoet kan zien.

Lees verder..

 

Proefcollege van Thijs

Aanstaande zaterdag 14 september ben je van 15.00 – 16.35 uur van harte uitgenodigd op de open dag van het Instituut voor Filosofie in Amsterdam.

Je kunt onder het genot van een kop koffie of thee het cursusprogramma en cursusmateriaal inzien en proefcolleges bijwonen over de cursussen Taoïsme, Filosofie en religie en Tien filosofische dilemma’s.

Programma:
15.00-15.10 uur Ontvangst met koffie en thee

15.10-15.35 uur Dr. Woei-Lien Chong – Taoïsme
15.40-16.05 uur Dr. Hein van Dongen – Filosofie en religie
16.10-16.35 uur drs. Thijs Sins MA – Tien filosofische dilemma’s

Praktische gegevens:
Tijd: 15.00 – 16.35 uur
Locatie: Instituut voor Filosofie, Ruysdaelstraat 49A1-G (5e verdieping) in Amsterdam
Entree: gratis

Het Lowlands gedachte-experiment

Het Lowlands gedachte-experiment

Lezing door Thijs gegeven op 13 april 2013 bij de discussiebijeenkomst Broedplaatsen en Waardecreatie.

Thijs Sins op TransVormers debat over waardecreatie en leegstand

Thijs Sins op TransVormers debat over waardecreatie en leegstand

Bij filosofie zullen jullie vast denken dat wij filosofen maar eindeloos nadenken over van alles en nog wat, een beetje uit het raam turen en … dat is ook zo. Maar vandaag zal ik jullie laten zien dat die gedachten ook tot hele goede inzichten kunnen leiden die ook in de dagelijkse praktijk voor iedereen verhelderend kunnen zijn. Neem nou dit mooie Volkskrantgebouw waar we ons nu in bevinden. Zoals jullie weten heeft dit lege gebouw zich in enkele jaren weten te vormen tot een bijzondere plek met een bijzondere status en een bijzondere waarde voor Amsterdam en haar Amsterdammers. Maar toch, eigenlijk is het ook maar gewoon een gebouw. Niets meer dan een stel muren met een dak erop en wat praktische liften erin. Zo zijn er zoveel, maar wat maakt dit gebouw nou zo bijzonder? Waarom vinden we het zo erg als dit gebouw jaren lang leeg zou staan? Waarom gaat het ons allemaal zo aan het hart en zijn we zo blij dat dit gebouw tegenwoordig zo goed gebruikt wordt? Door met jullie een klein gedachte-experiment te doen hoop ik onze onbewuste emoties voor dit gebouw vandaag voor jullie te verduidelijken.

Voor het gedachte-experiment wil ik jullie graag even meenemen naar het prachtige festival Lowlands. Helaas niet echt, want zoals gewoonlijk is het natuurlijk weer eens veel te vroeg lang en breed uitverkocht, maar toch. Stel je gewoon eens voor dat je straks in augustus één van die gelukkigen bent die met een sloeberig tentje en een winkelwagen vol knakworst en bier het campingterrein opploetert.

Het is donderdagochtend en je bent lekker vroeg. Na een helse reis ben je drie keer bijna out gegaan in veel te lange rijen, maar dan toch ligt daar eindelijk een prachtig weids open grasveld voor je waar iedereen waar hij maar wilt zijn tentje op mag gooien. Een ongerept campingparadijs, en op dat moment is het hele grasveld nog van iedereen. Elke uithoek, elke greppel, elke schaduw, iedereen heeft even veel recht op de ruimte. Iedereen is gelijk, want hier geldt alleen maar de simpele wet: “wie het eerst komt wie het eerst maalt”. De campingwereld ligt aan je voeten en dolgelukkig gooi je je tentje neer op die perfecte plek, niet te dicht bij de 24-uurstent maar ook weer niet te ver van de wc’s en de Hema-campingwinkel. Jij en je vrienden hebben met veel pijn en moeite het Lowlandscamping-utopia gevonden, maar dan gebeurt er opeens iets vreemds.

Terwijl jij je eerste biertje opentrekt, zie je dat een andere bezoeker bij jou in de buurt zijn tentje opzet en vervolgens vol overtuiging allemaal paaltjes in de grond begint te slaan. Hij knoopt er een ongelofelijke hoeveelheid slingers omheen en daarmee zet hij wel 50 vierkante meter van het campingterrein af. Natuurlijk, het gebeurt wel vaker dat mensen een plekje vrijhouden voor vrienden, maar deze gast pakt het wel heel serieus aan. Met bordjes verzoekt hij iedereen om dit plekje heel even vrij te houden, en vooruit. Lowlandsgasten zijn over het algemeen ook de kwaadste niet en voor deze ene keer laten ze hem zijn kansloze gangetje maar gaan. En zo gaat de eerste nacht voorbij terwijl er met de minuut meer campinggasten het terrein op strompelen.

De volgende ochtend staat de camping zoals gewoonlijk weer eens bommetje vol. Nergens is meer een plekje te bemachtigen en de hordes Lowlandsbezoekers blijven onverminderd toestromen. Elke vierkante meter wordt benut en de tentjes staan weer eens strak tegen elkaar aangespannen. Je kunt geen meter lopen zonder pijnlijk onderuit te gaan over een scheerlijn of de zijflap van een partytent, maar meneer met zijn afgezette stukje grond trekt zich hier helemaal niets van aan. Hij staat nog steeds in zijn eentje in zijn asociale eilandje van ruimte. Er wordt steeds meer aanspraak gemaakt op zijn stukje grond. De spanningen lopen op, en dan is het natuurlijk de vraag: wat zal er gebeuren?

Inderdaad. Rond vrijdagmiddag beginnen mensen steeds meer zijn richting op te kijken en te wijzen. Langzaam lopen de gemoederen op en hier en daar wordt er al voorzichtig een luchtbedje over zijn omheining gegooid. Een enkele dappere pionier weet zelfs zijn Quechua-tentje ondersteboven in een hoek van zijn omheining te mikken. Hoe meer mensen beginnen in te zien dat het eigenlijk volkomen belachelijk is dat hij zoveel ruimte voor zichzelf opeist, hoe meer mensen openlijk aanspraak willen maken op het stukje grond. Mensen pikken het niet langer en eisen toegang tot het stukje grond, dat gisteren rond deze tijd nog niets meer dan een onvertrapt stukje niemandsland was. En dan loopt het uit de hand.

Op het moment dat mensen zijn paaltjes uit de grond beginnen te rukken en een groot deel van zijn slingers in de fik aan het steken zijn wordt de man boos en blijkt hij zijn plek zelfs met geweld te willen verdedigen. Woest zwaait hij met zijn luchtbedpomp om zich heen om uit alle macht de invasie tegen te houden, maar tegen zoveel wanhopige Lowlandsgasten is hij gewoon niet opgewassen. Het loopt inderdaad uit op geweld, ten koste van de claimende man. De man komt in een hele nare en pijnlijke situatie terecht met een rondslingerende luchtpomp, veel paaltjes op ongewenste plekken en een lynchpartij die dankzij de vrolijke slingers toch net wat minder grof lijkt dan we doorgaans van lynchpartijtjes gewend zijn. Mensen pikken het gewoon niet lang als mensen tussen alle drukte ruimte claimen zonder er zichtbaar gebruik van te maken. Het duurt misschien even, maar vroeg of laat zul je toch echt met lege handen en grof geweld van het campingterrein afgeschopt worden.

Ik heb dit gedachte experiment ontleend aan Jean-Jacques Rousseau die 250 jaar geleden al verkondigde dat de aarde van niemand is en de vruchten van de aarde van iedereen. Dat de mens verloren zou zijn op het moment dat iemand de eerste paal in de grond sloeg en uitriep;  ‘Dit is van mij!’.

Rousseau legt uit dat ongelijkheid tussen mensen ontstaat door onder meer eigendomsclaims op land. Het gaat daarbij om het verlies van zelfvoorzienendheid. Men wordt in de meer geciviliseerde omgeving steeds afhankelijker van anderen in zijn levensonderhoud, afhankelijker van mensen die wel grond bezitten. Deze afhankelijkheid is een vorm van onvrijheid die een oorspronkelijke mens in de natuurstaat niet kent. Denk aan de nobele wilden van Afrika en Noord Amerika uit zijn tijd.

Maar goed, we kunnen niet terug in de tijd en de vooruitgang ongedaan maken. We moeten vooruit. John Locke is een filosoof die hiervoor een oplossing heeft en juist het eigendom en bezit verdedigt. Hij doet dit in de 17e eeuw om Engeland te beschermen tegen de willekeurige toe-eigening die de monarchie zichzelf toestond.

Locke ontleende uit de oorspronkelijke natuurstaat de natuurlijke rechten van ieder persoon:
behoudt van leven, vrijheid, gezondheid en goederen. Deze rechten werden ontleend aan het zelfbehoud van de mens, men heeft ze nodig om te kunnen overleven.

Het eigendomsrecht op land wat hieruit voortvloeit ontstaat volgens Locke door de natuur of de grond te bewerken. Daarbij wordt het begrensd doordat ieder ander zelfde recht heeft om door bewerking een stuk grond toe te eigenen.

Hij stelt echter wel de conditie bij dit eigendomsrecht dat men het stuk grond ook moet bewerken en  productief moet laten zijn. Daarnaast stelt hij de condities dat men genoeg en net zo goed over dient te laten voor een ander en dat men niet meer neemt dan hij/zij kan gebruiken (niets verspillen).

Goed, wat is hier nu allemaal aan de hand? Waarom vertel ik jullie hier over een hypothetische camping-aso en een festival dat zelfs nog moet beginnen? Waarom betrek ik Rousseaus vertoog over de ongelijkheid hierin en de voorwaarden die Locke stelt aan het eigendom? Jullie voelen hem waarschijnlijk al aankomen, want in onze Amsterdamse stad, met 7,8 miljoen vierkante meter aan leegstaande kantoorruimte, is deze hoogst absurde situatie aan de orde van de dag….

Auteurs: Rein Onlein en Thijs Sins