Tagarchief: cursus

Wat houdt jou momenteel bezig bij Tatkraft?

Momenteel ben ik bezig met het omzetten van de ervaringen die ik opdoe in trainingen en coaching, in een digitale variant, een online training. Dat is best een uitdaging, want een online training moet glashelder zijn, mensen moeten er in hun eentje doorheen kunnen. Dat betekent dat ik een vertaalslag moet maken van de groepstraining die ik heb, naar concrete online oefeningen waar mensen zelf thuis mee aan de slag kunnen.

Daarnaast ben ik ook bezig met het helpen van mensen door coachingsgesprekken. Dit doe ik onder andere met behulp van een geleide meditatie. Het mooie daarvan is dat je mensen eerst tot rust kunt brengen, door middel van een ademhalingsoefening. Daarna kun je werken met de kracht van verbeelding. Er zijn verschillende imaginatieoefeningen die kunnen inwerken op je geest. Met zo’n oefening ben je in staat een mentaal probleem of een dilemma op te lossen door je bijvoorbeeld een bepaalde situatie in te beelden.

Kun je uitleggen hoe zo’n oefening in zijn werk gaat?

Een voorbeeld ervan is dat je in je verbeelding in gesprek gaat met een persoon die symbool staat voor de gedachtes waar je last van hebt. Als je samen met die persoon tot een oplossing kunt komen, zie je vaak dat de gedachtes ook opgelost worden.

Stel bijvoorbeeld dat je een heel dominante vader hebt, bij wie je nooit iets goed kon doen. Je zou daar in zo’n oefening dan mee in gesprek gaan en dan zou je samen tot een oplossing kunnen komen. Je zou er door middel van het gesprek bijvoorbeeld achter kunnen komen dat die vader het beste met je voor had of misschien begin je te begrijpen waar zijn gedrag vandaan komt. Het komen tot een consensus, het toelaten van empathie en compassie naar de ander en naar jezelf stelt mensen in staat om zichzelf en de ander te vergeven. Zo krijgen ze meer vat op de dingen die hen soms dwarszitten. Dat brengt rust en geeft zelfvertrouwen waar je dat misschien eerder niet had. Het lost in feite een belemmerende overtuiging die je had, op.

Waar is deze oefening op gebaseerd?

Dit is een Hawaïaans ritueel van vergeving, genaamd Ho’o Pono Pono. Het is een proces van het loslaten van negatieve energie in jezelf om de invloed van positieve gedachten, woorden en daden te verwelkomen. Het is inmiddels opgepikt door verschillende trainers en coaches van over de hele wereld. Omdat er daadwerkelijk iets gebeurt, een bizar principe eigenlijk. De essentie is misschien wel dat je, doordat je de ander en jezelf vergeving schenkt, daadwerkelijk iets oplost.

Hoe gaat de digitale training eruit zien?

Ik probeer te bereiken dat mensen van begin tot eind wordt meegenomen door het doen van de oefeningen. Als het ware wil ik mensen aan de hand nemen van punt a naar punt b. Het doel is het oplossen van iets waar je last van hebt. Die verandering zit hem in het wegnemen van overtuigingen, emoties en gedachten die jou in het dagelijks leven belemmeren.

Kun je wat meer vertellen over belemmerende overtuigingen?

Iedereen heeft hier in meer of mindere mate wel last van. Belemmerende overtuigingen zijn vaak terug te voeren op herinneringen in je jeugd. Ik kom het bijna in alle gevallen tegen bij de mensen die ik spreek.

De meest simpele verklaring is dat je als kind probeert geaccepteerd te worden door, of erkenning te krijgen van je omgeving. Wanneer dat niet automatisch gebeurt, bedenk je daar een strategie voor die werkt. De strategie die mensen als kind bedacht hebben om erkenning en waardering te krijgen, komen hen in hun volwassen leven vaak dwars te zitten. Als je dus in een omgeving opgroeit waarin je veel moet doen voor erkenning dan ontwikkel je een patroon waarin je ook in je volwassen leven die strategie voortdurend hanteert. Alleen werkt deze dan belemmerend.

Waarom werkt die strategie dan belemmerend?

Het gaat vaak uit van een negatieve gedachte over jezelf: blijkbaar ben ik niet goed genoeg, niet waardevol genoeg, niet slim genoeg, blijkbaar doe ik het niet goed. Daardoor wil je extra goed je best gaan doen. Het vertrekpunt is dan dus een negatieve overtuiging, namelijk dat er iets mis met jou is. En dat je dus bijvoorbeeld harder moet lopen dan je doet of zelfs kunt. Een voorbeeld is: ik heb ervaren dat ik erkenning krijg als ik gedraag zoals er van mij wordt verwacht, ik mag dus nooit mijn eigen wil doorduwen. Of, ik mag niet mezelf zijn, als mijzelf wordt ik niet gewaardeerd dus ik moet iets anders doen of beter doen om goed genoeg gevonden te worden.

Deze gedachten werken voor een kind prima omdat je als kind uit bent op overleven in afhankelijkheid van andere volwassenen. Voor een volwassene werken ze echter niet meer. Als volwassene ben je niet meer afhankelijk en moet je op eigen benen staan. De belemmerende gedachten gaan nu concreet uit van een negatief zelfbeeld. Het zijn deze negatieve gedachtes over jezelf die nog steeds doorwerken in de communicatie met anderen, waardoor je jezelf begint tegen te werken in je relaties. Je staat als het ware constant met 1-0 achter als je bijvoorbeeld met een gesprek begint, een presentatie wil geven of een project wil afronden. Zaken als perfectionisme, faalangst of sociale angst zijn heel goed te herleiden tot zo’n negatieve overtuiging.

En op te lossen door het imaginaire gesprek dus. Zijn er ook nog andere benaderingen?

Met een rationele analyse gebruik je een methode waarbij je onderzoek doet naar hoe de belemmerende overtuiging precies werkt en hoe die overtuiging er precies uitziet. Je gaat dan in feite de gedachte analyseren, ontleden en helemaal blootleggen. Dit zorgt voor bewustwording in het ontstaan van een patroon. Daar hoort ook een oefening bij, de zogenaamde RET-oefening. Daarbij ga je op zoek naar de specifieke gedachte die leidt tot een emotionele reactie. Bijvoorbeeld pijn, verdriet of boosheid.

Vaak is de overtuiging die je hebt niet realistisch. Dan kom je weer bij de overtuigingen die je je als kind eigen hebt gemaakt. Bijvoorbeeld, ik moet het altijd perfect doen. Dat is geen realistische gedachte. Erachter komen dat je uitgaat van een irreële verwachtingen van jezelf kan je helpen deze weg te nemen.

Waar komt deze oefening vandaan?

Het is een oefening die komt uit de cognitieve gedragstherapie. RET staat voor Rationele Emotieve Therapie. Je gaat eigenlijk rationeel kijken naar een situatie die een hevige emotie oproept. En je gaat op zoek naar wat de gedachte was die ten grondslag lag aan die emotie. Die gedachte is vaak niet reëel. Dit grijpt ook terug op de leer van de stoïcijnen waarin wordt geleerd hoe je je gedachten kunt managen en daarop kunt reflecteren.

Kun je een voorbeeld geven van zo’n oefening?

Het kan bijvoorbeeld zijn dat iemand op het werk slechte feedback heeft gekregen en daar enorm door van slag is. Er is een gedachte die zegt: ik moet perfect zijn. Die kun je uit elkaar trekken in verschillende onderdelen. Slechte feedback zorgt dus eerst voor heel veel pijn. Maar er zit een overtuiging tussen. Waarom is die pijn er? Een antwoord kan bijvoorbeeld zijn dat je diep van binnen de overtuiging hebt dat je perfect moet zijn en dat je niet mag falen. Als dat de bril is waardoor jij de werkelijkheid ziet, wordt elk falen, elke imperfectie heel erg pijnlijk. Maar als je in staat bent er vanaf een afstandje naar te kijken zul je erachter komen dat het helemaal niet realistisch is om dat allemaal van jezelf te wensen. Dat je jezelf tot maatstaven dwingt die je misschien van anderen nooit zou vragen en die jou zelf dus ook helemaal niet verder helpen in het leven.

Hier gaat jouw online training dus over.

Ja. Omdat ik geloof in de combinatie van deze twee oefeningen. Enerzijds een emotionele benadering en anderzijds een rationele, cognitieve oefening. Het zorgt ervoor dat de belemmering wordt weggenomen. Het zijn oefeningen die je bij jezelf ook meerdere keren kunt herhalen met verschillende gedachtes. Ze helpen je uiteindelijk een patroon zichtbaar te maken, je bewust te maken van dat patroon en dus uiteindelijk ook om van dat patroon af te komen. Je hebt immers ingezien dat het patroon je niet meer helpt.

Voor wie is deze training bedoeld?

Zoals ik al zei is deze training bedoeld voor mensen met faalangst, sociale angst of spreekangst. Maar ook perfectionisten of mensen die last hebben van heftige emoties als boosheid, of verdriet, schaamte. Mensen die zich onzeker voelen of vaak schuldig. Ook mensen die last hebben van een verslaving zouden gebaat zijn bij deze training.

Wanneer gaat de training van start?

De training staat al een tijdje als pilot online. Maar ten tijde van het verschijnen van de nieuwsbrief van juni zal hij echt online beschikbaar zijn. In de tussentijd probeer ik hem nog te vervolmaken. Mensen die interesse hebben in deze oefening kunnen nu al deelnemen aan een pilot test. Of contact met mij opnemen als ze er vragen over hebben, via de website of e-mail (thijs@tatkraft.nl)

houden van jezelf, zelfliefde en zelfacceptatie

Liefde als Levenshouding – over passie, Plato en potentieel

Liefde als Levenshouding – over passie, Plato en potentieel

Angst of liefde.. wat is jouw drijfveer? Hoe werkt zelfliefde voor iemand met een sterke innerlijke criticus? Op welk punt slaat zelfliefde om in egoïsme?

Om deze vragen aan te pakken ben ik trots en blij de samenwerking met De Nieuwe Liefde te mogen aankondigen. Per 1 november start daar de cursus ‘All you need is love: liefde als levenshouding’. En ik kan me geen plek voorstellen waar een cursus over de liefde beter tot zijn recht komt.

Interactieve cursushouden van jezelf, zelfliefde en zelfacceptatie

Deze interactieve cursus bestaat uit een uitgebalanceerde mix van filosofische theorie en praktische oefeningen.

In vier avonden komen we samen tot:

  • verdieping en zelfkennis
  • inzicht over zelfliefde en zelfafwijzing
  • angst of liefde als jouw drijfveer
  • liefde als kracht in zichzelf
  • het beoefenen van liefde als een kunstvorm
  • begrip van originele teksten van oa Plato
  • liefde en filosofie in historisch perspectief

Dit is wat Arno hierover zei:
“Ik ben dichter bij mijn gevoel gekomen.”

En Annemieke zei achteraf:
“De training was van hoog niveau. Ik heb zelfexpressie geleerd!”

Meer informatie?

Spreekt dit je aan? Neem contact met ons voor de eerstvolgende open inschrijving of een workshop op maat.

VOORNAAM*

ACHTERNAAM*

EMAIL*

TELEFOON*

OPMERKING

vu magazine ken jezelf ben jezelf - zelfkennis

Publicatie in VU magazine

 

‘Ik was succesvol internetondernemer en afgestudeerd bedrijfseconoom, maar de volgende stap was ongelooflijk moeilijk’

Stuurloos, hopeloos en zinloos

Sins heeft zich met zijn bedrijf Tatkraft in dit soort vragen gespecialiseerd. In zijn trainingen combineert hij inzichten uit de filosofie met zelfontwikkelde opdrachten. “Ik ben ervaringsdeskundig op het gebied van dit soort levensvragen. Ik had mijn existentiële crisis in 2008, nadat ik terugkwam van een wereldreis. Ik was een succesvol internetondernemer geweest en afgestudeerd bedrijfseconoom, maar de volgende stap was vreemd genoeg ongelooflijk moeilijk. Ik weet hoe stuurloos, hopeloos en zinloos alles dan voelt. Na een jaar van zelfonderzoek was mijn beste ‘educated guess’ een master wijsbegeerte te volgen, en dat voelde als thuiskomen.”

Nu wil Sins mensen laten zien dat dit moment in hun leven óók een enorme kans is. “Als je die kans serieus neemt tenminste. Daarbij kan ik cursisten helpen, door ze theorie en oefeningen aan te bieden waarvan ik zelf heb gemerkt dat ze werken, waar ik gepassioneerd over ben en volledig achter sta. Zodat ze zelf het wiel niet hoeven uit te vinden.”

Status en macht – of toch niet?

Zo hebben de cursisten twee weken geleden op een groot vel papier hun biografie getekend, waarop ze aangaven welke gebeurtenissen hen het meest hebben gevormd, en welke waarden ze hierdoor hebben ontwikkeld. Voor de consultant die zich niet thuisvoelt in haar baan maakte deze oefening veel duidelijk. “De waarden die in mijn werk belangrijk zijn – macht en status – komen op mijn tekening nergens terug. Op mijn werk ben ik me dus steeds aan het aanpassen, wat veel energie kost.”

“Waarom zijn jullie hier op aarde?” vraagt Sins, terwijl hij het lokaal rondkijkt. Hij lacht even om zijn eigen, zware vraag. Toch is hij belangrijk, volgens hem: “Tenzij je een nihilist bent, geloof je dat er een reden is dat je hier bent.” Vanavond wil hij de deelnemers laten nadenken over hun eigen, persoonlijke reden. “Als je geen eigen koers uitzet, steeds anderen laat beslissen, wordt het lastig om je leven in eigen hand te nemen. Je moet je eigen verlangens op tafel leggen.”

‘Tenzij je een nihilist bent, geloof je dat er een reden is dat je hier bent’

Hemelpoort

Daarom is de opdracht van vanavond: een levensmotto formuleren. Zelf heeft hij er ook een: ‘mensen helpen hun grenzeloze potentieel te ontdekken.’ “Ik zeg niet dat ik hier góéd in ben”, lacht Sins, “Maar dit is wel waar ik naar streef in mijn leven.” Hij deelt een oefening uit om de cursisten op weg te helpen. Eerst vraagt hij hen twee waarden te kiezen die voor hen belangrijk zijn, en een werkwoord dat omschrijft waar ze goed in zijn. Hier kunnen ze vervolgens een zin van samenstellen. Deze moet wel soepel lopen, want je moet er mee kunnen aankomen op een feestje, vindt Sins. De laatste stap is controleren of het motto ‘klopt’. Sins: “Stel dat je na je overlijden bij de hemelpoort komt en Petrus je vraagt: ‘Waar ging jouw leven over?’ Wat wil je dan vertellen? Past je motto hier bij?”

Vooral de formulering blijkt nog niet altijd even makkelijk. “Met inleving groeien”, heeft een deelnemer bedacht. “Ik vind het heel overtuigend”, zegt een van de andere cursisten voorzichtig, “Maar ik mis het woord ‘ik’ een beetje.” Iemand anders heeft: “Vanuit verbinding wil ik de kracht van anderen helpen ontwikkelen en stimuleren om deze in te zetten.” Sins: “Je bent er bijna. Hij kan nog wat bondiger, maar ik vind hem heel mooi.” Het is al over tienen en hij sluit af met een veelbelovende aankondiging: “Volgende week gaan we een heel bijzondere oefening doen. Dus maak je borst maar nat.”

Kun jij ook wel wat hulp gebruiken bij het vinden van richting in je leven? 

Geïnteresseerden kunnen zich hier inschrijven

 

Bootcamp identiteit en keuzes maken

Bootcamp scoort een 9,3 en “geeft een enorme boost energie”

Bootcamp ‘Wat wil ik nu echt?’ scoort een 9,3 en “geeft een enorme boost energie”

In twee middagen was het de uitdaging voor de 10 deelnemers dat iedereen voor zichzelf de vraag zou gaan beantwoorden: Wie ben ik en wat wil ik nu echt?

Wat hebben we gedaan?

We begonnen met een relaxte kennismaking in de binnentuin, waarbij de deelnemers langzaam binnendruppelden. Iedereen verwonderde zich over het mooie oude pand en de prachtige cursusruimte.

De Bootcamp begon met een uitgebreide voorstelronde, waarbij zowel de docent als de deelnemers in alle openheid en eerlijkheid over zichzelf vertelden. Dit brak het ijs zogezegd en vanaf dat moment was niets meer onbespreekbaar.

Wat volgde die twee middagen was een verrassende mix van filosofische theorie en oefeningen die daarop inspeelden. De thema’s waren verlangens, authenticiteit, identiteit en intuïtie. De oefeningen hebben geleid tot meer zelfinzicht, maar belangrijker nog: iedereen ging ook daadwerkelijk aan de slag met de belangrijkste vragen in zijn/haar leven. Het resultaat was geweldig, nagenoeg alle deelnemers hebben echt een antwoord of visie kunnen formuleren op hun levensvragen en deelden dat met de groep.

Evaluaties

De evaluaties waren dan ook lovend. Zo was het gemiddelde rapportcijfer dat de deelnemers aan de cursus gaven een 9,3 en aan de docent zelfs een 9,5.

consult

Uiteraard werden er ook verbeterpunten genoemd, zoals de inkadering van alle onderdelen in het grotere geheel en de akoestiek van de zaal vanwege de open ramen. Tot en met iemand die als verbeterpunt schreef: “Niets veranderen, Thijs, helemaal goed zo!”

Quotes

De quotes uit de evaluaties zeggen wellicht meer dan cijfers:

“Als je antwoord wil krijgen op de vraag ´Wat nu?´ zul je deze vraag hier op kunnen lossen!”

“Nieuwe sleutels tot een beter zelf inzicht.”

“Geeft een enorme boost energie.”

“Verrassend verrijkend.”

“Het gevoel dat alles mogelijk is.”

“Een vriendengroep waarin alles gezegd kon worden”

“Hartelijk dank voor de inzichten van deze Bootcamp, voor de fijne kennismakingen en ontmoetingen en voor de heerlijke culinaire verwennerij.”

Bedankt

We willen iedereen bedanken voor het prachtige weekend. Het is voor ons echt bijzonder geweest om meerdere redenen. De hartelijkheid, vriendelijkheid en openheid van iedereen speelt daarbij de belangrijkste rol. Ook opvallend waren de interessante gesprekken tussen mensen onderling, gedurende de dag en tijdens de afsluitende borrels.

Monieks culinaire verwennerijen tijdens de bootcamp

Daarnaast de goedverzorgde hapjes en drankjes van Moniek, die ervoor zorgden dat je je thuis voelde en kon genieten. Het nuttige met het aangename dus.

Mixtup, bedankt voor de prachtige ruime locatie, waardoor je het huiskamer gevoel had en iedereen ook lekker bleef borrelen na afloop…

Volgende Bootcamp

We willen besluiten met het overweldigende enthousiasme aan het eind van het weekend, het geeft een heel goed gevoel dat we van zoveel mensen heb gehoord dat ze het geweldig vonden. Superlatieven schieten tekort.

“Als je antwoord wilt krijgen op de vraag ´Wat nu?´ zal je deze vraag hier op kunnen lossen. Doen dus!”

Zelf meedoen?

Ja, ik wil meer informatie over de volgende bootcamp !

VOORNAAM*

ACHTERNAAM*

EMAIL*

TELEFOON*

OPMERKING

Start cursus: Riding the wild horse

Wat wil ik nou echt?dertigersdilemma, wat wil ik nou echt?

Iedereen wil iets voorstellen, iemand zijn, herkend worden. Dan helpt het carrière te maken, naar de juiste feestjes te gaan en de mooiste partner te hebben. En daarnaast een cool leven te leiden en ook nog veel echte vrienden te hebben. Ambitieuze doelen. ‘t Is even doorbijten maar dan heb je ook wat in handen: een gelukkig en compleet leven.

In deze cursus neemt filosoof Thijs Sins je mee in de spanning tussen de echte en de bedachte wereld. Wie is eigenlijk je raadgever in het stellen van je doelen in je leven? Is dat de echte ik of de bedachte ik? Is dit, om met Freuds bril te kijken, het ego of het es? Wie is bij jou de baas in het maken van keuzes? Ben jij de ruiter of het paard?

Deze cursus richt zich op het ontstaan van de idee van het individu sinds de Verlichting en is een verkenning van de betekenis van authentiek handelen. Hoe kun je ontsnappen aan de waan van de dag en keuzes maken die dicht bij jezelf staan?

Met de combinatie van zowel denken als doen kun je ondervinden wat het betekent om intuïtief te handelen. En hoe je kunt luisteren naar de signalen van je onbewuste -of om ze gewoon te negeren. Deze cursus geeft je het gereedschap voor een doeltreffender leven.

Lees verder..

Filosofie cursus – All you need is love?

Filosofie Cursus Liefde

Liefde als rode draad.

Waren Lennon en McCartney weer eens stoned, of waren ze werkelijk wat op het spoor? Welke richting moet ik kiezen? Heb ik een gezonde relatie? Hoe word ik gelukkig? Deze problemen zijn van alle tijden en binnen de filosofie raakt men er niet over uitgepraat. Oude filosofen als Plato, Augustinus en Rousseau zijn nog verrassend actueel. Zij brengen liefde in verband met levensvragen die jou vandaag de dag bezig houden.

Binnen de cursus All you need is love? komen deze vragen aan bod door theorie over verlangens, liefde en geluk op een verfrissende manier te combineren met praktijkvoorbeelden en oefeningen. We dagen je uit om over je leven na te denken, zodat jij gewapend met de beste antwoorden de toekomst tegemoet kan zien.

Lees verder..

 

Proefcollege van Thijs

Aanstaande zaterdag 14 september ben je van 15.00 – 16.35 uur van harte uitgenodigd op de open dag van het Instituut voor Filosofie in Amsterdam.

Je kunt onder het genot van een kop koffie of thee het cursusprogramma en cursusmateriaal inzien en proefcolleges bijwonen over de cursussen Taoïsme, Filosofie en religie en Tien filosofische dilemma’s.

Programma:
15.00-15.10 uur Ontvangst met koffie en thee

15.10-15.35 uur Dr. Woei-Lien Chong – Taoïsme
15.40-16.05 uur Dr. Hein van Dongen – Filosofie en religie
16.10-16.35 uur drs. Thijs Sins MA – Tien filosofische dilemma’s

Praktische gegevens:
Tijd: 15.00 – 16.35 uur
Locatie: Instituut voor Filosofie, Ruysdaelstraat 49A1-G (5e verdieping) in Amsterdam
Entree: gratis

Cursus 10 Filosofische dilemma’s

Cursus 10 Filosofische dilemma’s

Mag ik mijn belofte breken om iemand te helpen? Hoe kan ik mijn geloof rijmen met een wetenschappelijke kijk op de wereld? Is het rechtvaardig om ritueel slachten toe te staan om minderheidsculturen te beschermen? Mag je embryo’s gebruiken voor technologisch onderzoek? Dilemma’s zijn het begin van elk filosoferen. Ze dwingen ons ertoe achterliggende conflicten en tegenspraken volledig onder ogen te zien.

Aan de hand van tien dilemma’s worden in deze cursus evenzoveel deelgebieden van de wijsbegeerte in kaart gebracht. Zo krijgen de deelnemers een grondige inleiding tot de belangrijkste thema’s en vragen van de filosofie. Aan de orde komen: het goede leven, de rechtvaardige samenleving, identiteit en cultuur, denken en handelen, geest en lichaam, grenzen van kennis, wetenschap en evolutie, filosofie en techniek, en filosofie en haar geschiedenis. Bij elk onderwerp wordt aangeknoopt bij actuele ontwikkelingen in cultuur, maatschappij en wetenschap.

Indien u geinteresseerd bent in deze cursus, neem dan contact op met Thijs. De cursus 10 filosofische dilemma’s wordt periodiek gegeven.

Wat wil ik nou echt?

De cursus Riding the Wild Horse gaat over de vraag: Wat wil ik nou echt?

Bestsellerauteur Peter Bieri, alias Pascal Mercier, van “De nachttrein naar Lissabon”, geeft aan dat het antwoord ligt in het volgen van je dromen.

Dat is makkelijk gezegd, maar welke droom dan?

Om die vraag te beantwoorden is zelfinzicht nodig. “Hoe beter je jezelf kent, hoe beter je weet welke mogelijkheden je niet hebt benut,” aldus Bieri.

Wie ben ik en wat wil ik nu echt? gaat precies daar over. Het vergroten van je zelfkennis door middel van oefeningen en filosofische reflectie.

Hieronder volgt het artikel over Bieri uit Filosofie Magazine, door Anne Havik

Pascal Mercier: ‘Geef om je dromen’

Bestsellerauteur Peter Bieri, alias Pascal Mercier, over het leven dat je ook had kunnen leiden

‘Vraag jezelf af wie je bent, wat je wilt, of dit het leven is dat je had willen leiden of dat er delen in jou zijn die je tot nu toe niet geleefd hebt.’ Peter Bieri, filosoof en schrijver van bestsellers als Nachttrein naar Lissabon, over zelfkennis en vrijheid. ‘Wat is vrijheid?’ vraagt Peter Bieri op zijn hotelkamer in Amsterdam, terwijl rugpijn hem voortdurend dwingt om in een andere houding te gaan zitten. Zijn we in het leven altijd vrij om radicale beslissingen te nemen, bijvoorbeeld om ineens onze banen en geliefden achter ons te laten? We fantaseren er allemaal weleens over – maar is het vervolgens een teken van onvrijheid, of zelfs lafheid, als we het niet daadwerkelijk doen?

‘Dat laatste vindt in ieder geval de Franse filosoof Jean-Paul Sartre’, zegt Bieri, hoogleraar filosofie aan de Freie Universität van Berlijn. Bij het grote publiek is de Duitse filosoof bekender door zijn bestsellers als Nachttrein naar Lissabon en, recenter, Lea. Bieri is het niet eens met Sartre. ‘Het verleden bepaalt altijd voor een deel wat we doen en hoe we handelen. Het is niet laf of een teken van onvrijheid om dat verleden te laten meewegen in de beslissing of we iets doen of laten.’ Dat standpunt lijkt merkwaardig. Want juist Nachttrein naar Lissabon handelt over een man, Raimund Gregorius, die plotseling in het holst van de nacht de trein neemt naar Portugal en zijn baan achter zich laat. Maar volgens Bieri moet je dat niet zien als een radicale breuk: ‘Natuurlijk zijn er mensen die in hun leven opeens een andere koers kiezen.

Maar hoe radicaal is die koerswijziging? Kun je zomaar kiezen wat je wilt? Bedenk wel: niet iedereen zou die nachttrein nemen. Gregorius neemt hem omdat er een kracht in hem wakker wordt geroepen na het lezen van een boek van een Portugese schrijver. Maar die is niet volkomen nieuw – hij was er altijd al, alleen kende hij die kant van zichzelf nog niet. Ik denk dat we verrast kunnen worden door wat we in onszelf ontdekken, maar dat is nog niet hetzelfde als een compleet nieuw persoon worden. We worden hooguit méér wie we al waren. Het boek van de schrijver dat Gregorius in handen krijgt, appelleert aan wie hij in potentie al was.’ Volgens Bieri is vrijheid dan ook gekoppeld aan zelfinzicht, en niet aan radicale vernieuwing. In zijn filosofische werk Het handwerk van de vrijheid. Over de ontdekking van de eigen wil zet hij deze gedachte uitvoerig uiteen. ‘Hoe beter je jezelf kent, hoe beter je weet welke mogelijkheden je niet hebt benut. Omgekeerd geldt dat je jezelf mogelijkheden ontzegt als je niet naar jezelf kijkt. Omdat je dat niet wilt, bijvoorbeeld. Of omdat je dat door emotionele blokkades niet kunt.’

Lea, zijn nieuwste boek, laat zien hoe vernietigend dat kan zijn. De achtjarige Lea vindt na de dood van haar moeder troost in de muziek. Haar vader koopt een viool voor haar en ze blijkt een bijzonder muzikaal talent te hebben. Maar genialiteit laat geen ruimte voor het individu. Ze vlucht in haar vioolspel, en leeft na verloop van tijd alleen nog maar voor concerten. Haar andere mogelijkheden ziet ze niet meer. Ze heeft alleen nog belangstelling voor mensen uit de muziekwereld, vervreemdt van haar vader en uiteindelijk ook van zichzelf. Ze heeft haar vrijheid verspeeld en wordt krankzinnig. Haar vader – die alle contact met zijn dochter kwijtraakt – vervalt eveneens tot waanzin en begaat een misdaad. Op zijn beurt was hij zo geobsedeerd door zijn dochter dat hij zonder haar niets meer voorstelt.

Dagboek
Hoe leer je nu jezelf kennen, inclusief onvermoede kanten, om zo je vrijheid te vergroten? Voor Bieri gebeurt dat door te schrijven. ‘Als ik schrijf, geef ik mijn persoonlijke antwoord op vragen die ieder mens bezighouden. Over tijd en vergankelijkheid, of intimiteit. Taal helpt mij om mijn gedachten te ordenen. Daarbij werkt het voor mij als psychoanalyse – het helpt me om achter eigenschappen van mezelf te komen waarvan ik nooit wist dat ik ze had. Veel mensen houden om die reden bijvoorbeeld een dagboek bij; je analyseert jezelf, en als je dat kritisch doet, durf je ook vragen te stellen waarmee je jezelf echt op de proef stelt. Maar je kunt ook in een goed gesprek met anderen tot meer zelfkennis komen. Het gaat erom dat je een manier vindt om je emoties en herinneringen aan de oppervlakte te laten komen. Dan kun je ze interpreteren of bestrijden, en dat levert je innerlijke vrijheid op. Zo verruim je je blik op jezelf.’

De personages in zijn boeken maken – net als de schrijver zelf terwijl hij ze laat ontstaan – stuk voor stuk een ontwikkelingsproces door. Ze strijden, volgens Bieri, om hun vrijheid. De nachttrein, die overigens ook in het boek Lea voorkomt, zou je kunnen zien als een metafoor voor de ontdekking van die eigen vrijheid. Bieri: ‘Lea kijkt vol verbazing naar nachttreinen en hun slaapwagons. Het lijkt haar tovenarij dat er treinen met bedden bestaan waarin je zomaar gaat liggen om ergens anders wakker te worden. Geen wonder, want haar leven draait volkomen om haar viool, dus zij kan zich niet voorstellen dat ze zomaar een trein naar elders zou nemen. Voor Gregorius is die trein daarentegen bittere noodzaak, om zichzelf beter te leren kennen. Daarvoor is het nooit te laat – ook niet op je vijftigste of zestigste. Iedereen kan, op ieder moment, zijn leven en de structuren waarin hij misschien gevangenzit ter discussie stellen. Ik denk zelfs dat het veel eenvoudiger is als je je realiseert dat je hiertoe “als persoon” niet volledig hoeft te veranderen. Het gaat er immers eerder om onvermoede kanten van jezelf naar boven te halen. Bekommer je om je dagdromen en wensen, die je altijd al had. Zo vergroot je je innerlijke territorium. Vraag je af wie je bent, wat je wilt, of dit het leven is dat je had willen leiden of dat er delen in jou zijn die je tot nu toe niet geleefd hebt. Zodra je antwoorden hebt gevonden op die vragen, kun je besluiten om het roer om te gooien en de situatie waarin je leeft te veranderen. Je moet het gesprek met jezelf aangaan en bereid zijn om naar je eigen antwoorden te luisteren.’

Letterlijk breken met je oude leven, zoals Gregorius, is iets wat alleen de meest moedigen onder ons doen. Niet iedereen die erachter komt dat hij zijn leven misschien niet helemaal leeft zoals hij zich dat ooit had voorgesteld, is bereid om letterlijk weg te gaan. ‘Dat hoeft ook niet’, zegt Bieri. ‘Je kunt de nachttrein ook nemen zonder dat je in een trein stapt. Als je erachter komt dat je andere delen van jezelf ook wilt leven, en je gevangen voelt in een bepaalde situatie, moet je iets veranderen. Dat hoeft niet heel veel te zijn. Meestal hoef je niet met een situatie te breken; het volstaat om jezelf gedeeltelijk te veranderen. Namelijk de manier waarop je tegen een situatie aankijkt. Je kunt een ander perspectief innemen. Bijvoorbeeld opnieuw kijken naar de stad waarin je leeft, of je werk of je partner. Daarmee zijn zij nog steeds dezelfde stad of baan of partner, maar de “nachttrein nemen” betekent hier dat je opnieuw en zonder vooroordelen leert kijken naar een situatie die vanzelfsprekend lijkt. Met verwondering, door de ogen van een kind. Dan zie je ook de andere mogelijkheden die de situatie biedt. De weg die je met je partner bent ingeslagen, hoeft bijvoorbeeld niet definitief te zijn. Natuurlijk, je hebt te maken met de praktijk, en met een ander die niet volledig flexibel is, zoals je dat ook zelf niet bent. Maar dan nog zijn er zoveel onvermoede kanten en talenten, die je vaak over het hoofd ziet omdat je volkomen gefixeerd bent op die ene weg of dat ene doel.’

Het besef dat vrijheid en kennis van jezelf in directe relatie tot elkaar staan, is volgens Bieri van alle tijden. Mensen hebben altijd al gevoeld dat de emoties en de structuren die ze hebben aangeleerd niet het laatste woord hoeven te zijn over wie we zijn. Daarom hebben ze altijd al gereisd, gingen ze het klooster in, en probeerden ze te begrijpen wie ze zelf waren. ‘Die vraag zien we al terug in de Griekse tragedies, bij Socrates en ook bij Augustinus. We hebben altijd al begrepen dat kennis van onszelf ons meer mogelijkheden in het leven gaf. Zelfs toen de goden daarin nog een grote rol speelden. En die mogelijkheden geven ons leven zin. Meer dan al het andere.’

Toch erkent Bieri ook dat er veel situaties te bedenken zijn die zo moeilijk of traumatisch zijn dat ze een individu nauwelijks meer in de gelegenheid stellen om die vrijheid te voelen. Hoe ga je om met de dood van een kind, bijvoorbeeld? Of met vervreemding van mensen van wie je houdt als je in een situatie bent beland die voor beiden ondraaglijk is geworden? Bieri: ‘Hoe groot de vrijheid die je als mens ervaart ook is, er kan altijd iets kapotgaan zonder dat je het in de hand hebt. Het leven is fragiel, en mensen ook. Er kan hun altijd iets ergs overkomen, of ze kunnen ziek worden, fysiek of mentaal, en zichzelf pijn doen. Daarom probeer ik vrijheid altijd te zien in relatie tot wie je bent en waar je staat. Ik wil waarheidsgetrouwe boeken schrijven die de menselijke fragiliteit niet uit de weg gaan. Ik wil over het leven schrijven en een dialoog met de lezer aangaan. Maar ik stel ook dat de lezer een dialoog met zichzelf aan kan gaan, en dat hij zijn eigen leven in een nieuw perspectief kan zien. Literatuur is in staat om hetzelfde met de menselijke tragedie te doen als een requiem met de dood. Ze helpt om een treurige gebeurtenis mooi te maken, waardoor we die kunnen integreren in ons leven. Schoonheid maakt het leven draaglijk en leert ons wie we zijn. Dat is de bevrijding die literatuur kan bieden.’

Peter Bieri is hoogleraar filosofie aan de Freie Universität van Berlijn. Hij werd vooral bekend met zijn bestseller Nachttrein naar Lissabon. Net als zijn meest recente roman Lea schreef hij dat boek onder het pseudoniem Pascal Mercier.

Ben je enthousiast over deze materie? Volg dan de cursus Wie ben ik en wat wil ik nu echt?